Wat als werkelijkheid alleen maar gedeelde hallucinatie is?

Wat als de toekomst die je voor ogen hebt, al bestaat in een parallelle werkelijkheid?

Stel je voor: de camera van jouw leven draait een specifieke film, terwijl er talloze alternatieve versies van die film gelijktijdig worden afgespeeld, elk met een andere verhaallijn en uitkomst. Wat als de keuzes die je maakt in deze werkelijkheid meteen gevolgen hebben in andere versies van jezelf en je leven?

Deze vraag daagt ons uit om na te denken over de aard van tijd en ruimte. Is de toekomst echt een onbeschreven blad of een pad dat we al hebben bewandeld? De multiverse-theorie in de kwantumfysica suggereert dat er oneindig veel parallelle universums kunnen bestaan, elk met zijn eigen varianten van gebeurtenissen. Filosoof David Lewis heeft ons aan het denken gezet over mogelijke werelden en wat deze betekenen voor ons begrip van vrijheid, keuze en determinisme.

Vanuit een maatschappelijk perspectief roept deze vraag ons op om te reflecteren op de impact van onze beslissingen. Als we geloven dat er een versie van ons bestaat in een parallel universum, verandert dat dan hoe we handelen? Hebben we minder spijt van gemaakte keuzes, of worden we onzekerder over de paden die we niet hebben genomen?

Terwijl we ons leven leiden, zijn we vaak gefocust op wat voor ons ligt. Maar als de toekomst niet alleen een lineaire voortgang is, wat betekent dat dan voor onze dromen en ambities? Deze vraag daagt ons uit om buiten onze huidige ervaring te denken en ons bewustzijn te verbreden.

Als we kijken naar de oneindige mogelijkheden die bestaan in andere realiteiten, kunnen we onszelf afvragen: wat zou je doen als je wist dat elke keuze impact heeft op meerdere levens? Wat denk jij?