Heb je je ooit afgevraagd wat de werkelijkheid echt inhoudt? Alles wat je ziet, hoort, voelt; is dat niet meer dan een verzameling signalen die je hersenen interpreteren? Hoe bepalen we dan wat ‘echt’ is? Is onze werkelijkheid misschien een geestelijke constructie, vergelijkbaar met een droom? Denk aan hoe een droom tijdens het slapen als werkelijkheid aanvoelt. Is het mogelijk dat onze waakwereld net zo’n illusie is?
Deze vraag brengt ons bij het concept van solipsisme: het idee dat alleen je eigen geest met zekerheid bestaat. Alles buiten je gedachten kan een illusie, simulatie of droom zijn. Maar zelfs als we dit terzijde schuiven, blijft de kernvraag over de aard van de werkelijkheid. In onze technologische wereld, waar virtual reality, augmented reality en deepfakes de grenzen van echt en onecht vervagen, wat betekent ‘echtheid’ dan nog? Is realiteit een consensus, een gedeelde illusie, of is er een objectieve realiteit die onafhankelijk van ons bestaat? Hoe beoordelen we de echtheid van onze ervaringen en doet het ertoe als deze onze perceptie van de wereld vormen?
